Stanom zapalnych miejsc intymnych niejednokrotnie towarzyszą nadżerki, które znacząco obniżają samopoczucie kobiety. Mogą być one również przyczyną bólu i dyskomfortu a nieleczone prowadzić do groźnych dla zdrowia i życia powikłań. Z tego powodu wymagają wizyty u lekarza, a czasem wdrożenia leczenia. W jaki sposób leczy się nadżerkę? Jakie są jej objawy i metody jej zapobiegania? W tym artykule znajdziesz wszystko, co warto o niej wiedzieć!
Nadżerka – co to takiego?
Nadżerka w pochwie to niewielkich rozmiarów ubytek – ranka o brodawkowatej powierzchni. Powstaje w śluzówce wyściełającej szyjkę macicy i należy do najczęściej spotykanych chorób pochwowej części tego fragmentu macicy. Nadżerki występują częściej niż można byłoby przypuszczać – z ich powodu cierpi nawet co czwarta kobieta! Nadżerki często występują u kobiet w wieku rozrodczym i zwykle nie zagrażają życiu , a często nie dają żadnych objawów.
Objawy nadżerki
Nadżerka pochwy bardzo często nie daje o sobie znać, a kobieta dowiaduje się o niej w czasie wizyty u ginekologa. Niekiedy jednak można podejrzewać jej istnienie na podstawie zwiększonej ilości wydzieliny z pochwy, plamienia pomiędzy miesiączkami, bólu i krwawienia podczas stosunku. Czasem objawy mogą stać się bardzo uciążliwe, powodować dyskomfort, obniżać samopoczucie i uniemożliwiać współżycie. Nadżerki często są przyczyną krwawień w ostatnich miesiącach ciąży. W przypadku podejrzenia nadżerki należy skonsultować się z lekarzem i wykluczyć inne możliwe przyczyny dolegliwości. Mogą one być spowodowane infekcjami intymnymi, mięśniakami lub polipami, endometriozą czy nowotworem szyjki macicy. Czasem pacjentki cierpiące z powodu nadżerek skarżą się na upławy (niekiedy obfite o nieprzyjemnym zapachu), podrażnienie i swędzenie sromu. Pojawiać się mogą również bóle kręgosłupa w okolicy lędźwiowej.
Rodzaje nadżerki
W medycynie wyróżnia się dwa rodzaje nadżerki: właściwą oraz rzekomą. Ta pierwsza przybiera postać wywołanych urazem lub infekcją owrzodzeń. W nadżerce rzekomej, na nabłonku pochwowej części szyjki macicy pojawiają się żywo-czerwone plamki – to narastający nabłonek gruczołowy. Gdy szyjka macicy jest stale zaczerwieniona, np. pod wpływem stosowanej antykoncepcji hormonalnej lub po ciąży, mówimy o nadżerce wrodzonej.
Diagnoza
Nawracające stany zapalne pochwy oznaczają konieczność wizyty u lekarza. To właśnie podczas wykonywanych w czasie jej trwania badań ginekolog diagnozuje nadżerkę, której istnienia pacjentka zazwyczaj nie jest świadoma. Do takiej wizyty należy się jednak odpowiednio przygotować. Przede wszystkim na 2 dni wcześniej nie należy współżyć (4 dni, jeżeli pacjentka stosuje dopochwowe preparaty antykoncepcyjne). Lekarz przeprowadzi kilka badań, m.in. cytologię, w której za pomocą specjalnej szczoteczki pobierze materiał do badań. Próbka trafi do laboratorium, gdzie poddana zostanie ocenie w powiększeniu. W ten sposób wykryć można wszelkie nieprawidłowości w tkankach szyjki macicy. Jednocześnie, za pomocą wziernika, w pochwowej części tarczy szyjki macicy, ginekolog będzie mógł zaobserwować zaczerwienione ubytki nabłonka. Niekiedy lekarz zaleca również kolposkopię, a więc badanie, które umożliwia przyjrzenie się zmianom w szyjce macicy z bliska i wykonanie biopsji.
Przyczyny nadżerki
Skąd biorą się nadżerki i nawracające infekcje pochwy? Przyczyny mogą być różne. Najczęściej do ginekologa zgłaszają się panie cierpiące z powodu infekcji grzybicznych, wirusowych oraz bakteryjnych. Powodują one różnego rodzaju stany zapalne pochwy i szyjki macicy oraz skutkują uciążliwymi dolegliwościami: podrażnieniami, pieczeniem, świądem, upławami czy bólem w czasie stosunku. Nadżerki mogą pojawiać w wyniki zaburzeń hormonalnych organizmu, często są efektem porodów, poronień czy mechanicznych uszkodzeń szyjki macicy. Na powstanie nadżerki i wystąpienie infekcji intymnych wpływ ma również liczba seksualnych partnerów.
Leczenie nadżerki
Nadżerka na wargach sromowych i w szyjce macicy wymaga leczenia. W przeciwnym wypadku może doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, m.in. zakażenia jajowodów i macicy, które skutkować mogą niepłodnością. Drobne zmiany z czasem mogą się powiększać, a nawet przerodzić się w zmiany o charakterze nowotworowym. W niektórych przypadkach wystarczy likwidacja stanu zapalnego, w innych konieczna będzie koagulacja chemiczna (polegająca na smarowaniu nadżerki preparatem niszczącym chory nabłonek). Często stosowaną metodą likwidacji nadżerek jest krioterapia, a więc zamrażanie oraz usuwanie prądem elektrycznym lub laserem. Gdy zmiany są rozległe, a wynik badania cytologicznego wskazują na III grupę, wycina się chory fragment szyjki w znieczuleniu ogólnym.
Nadżerka może być zupełnie niegroźna i nieodczuwalna. Niekiedy jednak daje o sobie znać bolesnymi dolegliwościami, z którymi czym prędzej należy się uporać. Konieczna jest także likwidacja przyczyny nadżerki – jej zlekceważenie może mieć poważne konsekwencje zdrowotne! Należy także systematycznie odwiedzać ginekologa i poddawać się badaniu cytologicznego. Dzięki temu możliwe jest wczesne wykrycie zmian i podjęcie skutecznego leczenia.