Nawracające infekcje pochwy przyczyny i zapobieganie piekącego bólu pochwy

Infekcje pochwy należą nie tylko do dolegliwości wstydliwych, ale również niezwykle dokuczliwych. Sprawiają, że nie można sprawnie funkcjonować – nie pozwalają skupić się na wykonywanej pracy, ani w pełni korzystać z wypoczynku. Powodują problemy z zaśnięciem, wywołują podenerwowanie i rozdrażnienie. Uniemożliwiają jakikolwiek relaks. Jak je leczyć i co robić, aby ich uniknąć?

Infekcje pochwy – przyczyny

Do infekcji najczęściej dochodzi podczas zbliżenia fizycznego. Towarzyszą jej bardzo nieprzyjemne dolegliwości, takie, jak świąd i pieczenie sromu oraz pochwy, upławy, obrzęk i zaczerwienienie okolic intymnych. Zapalenie pochwy najczęściej wywołują bakterie Gardnerella vaginalis oraz Escherichia coli. Można je rozpoznać po występowaniu żółtych upławów o rybim zapachu. Kobieta odczuwa świąd, pieczenie oraz ból warg sromowych i pochwy. Leczenie polega na przyjmowaniu antybiotyków przepisanych przez lekarza. Do znacznie poważniejszych infekcji bakteryjnych należy chlamydioza, którą wywołują bakterie Chlamydia trachomatis – może ona doprowadzić do niepłodności lub powikłań w czasie ciąży. Do charakterystycznych objawów zalicza się: silne swędzenie sromu, pieczenie pochwy, obfite, gęste upławy, o nieprzyjemnym zapachu oraz ból pochwy i podbrzusza. Jeśli infekcja przeniesie się wyżej, wywołuje groźne stany zapalne jajników i jajowodów. Często zdarza się, że zakażenie bakteriami Chlamydia trachomatis, przebiega bezobjawowo, a o chorobie kobieta dowiaduje się dopiero w momencie wystąpienia komplikacji. Dlatego w czasie planowania ciąży lekarze zalecają wykonanie testów na chlamydiozę. Wczesne wykrycie choroby pozwala uniknąć późniejszych komplikacji (ciąża pozamaciczna, przedwczesny poród, niepłodność). W leczeniu stosuje się antybiotyki (zazwyczaj azytromycynę i erytromycynę) pod nadzorem lekarza specjalisty. Niestety, przebycie choroby nie daje odporności, dlatego można zachorować ponownie.

Infekcję pochwy może również spowodować grzybica (kandydoza). Wywołują ją najczęściej drożdżaki Candida Albicans. Chorobę łatwo rozpoznać po występowaniu białych, serowatych upławów (o zapachu świeżego chleba) oraz świądzie sromu i pochwy. Łatwo się nią zarazić od osoby chorej podczas używania wspólnych ręczników, pościeli, czy bielizny. Do zakażenia może również dojść podczas kąpieli w zanieczyszczonych basenach i stawach. Grzybica rozwija się najczęściej u kobiet, które są osłabione, niedożywione, przemęczone lub przeszły niedawno terapię antybiotykiem.

Przyczyną infekcji pochwy może też być rzęsistkowica. Wywołuje ją pierwotniak – Trichomonas vaginalis. Do zakażenia rzęsistkiem pochwowym dochodzi drogą płciową, a leczenie powinno obejmować oboje partnerów. Pierwotniak często żyje w układzie moczowo-płciowym mężczyzny (nie wywołując u niego objawów chorobowych) i ten, nieświadomie zaraża swoją partnerkę. Dolegliwości związane z rzęsistkowicą są charakterystyczne i łatwe do zauważenia. Należą do nich pieczenie i swędzenie pochwy, zielono-żółte upławy, ból w podbrzuszu oraz parcie na pęcherz moczowy. Leczenie rzęsistkowicy jest długotrwałe i uciążliwe. Polega na przyjmowaniu tabletek oraz globulek niszczących pierwotniaki.

Jeśli kobieta nie dba odpowiednio o higienę osobistą, infekcje pochwy zdarzają się u niej dosyć często. Nie zawsze jednak nawracające infekcje pochwy należy łączyć z brakiem higieny. Mogą też pojawiać się po leczeniu antybiotykiem, w wyniku zaburzenia naturalnej flory bakteryjnej. Dotyczy to również pań o słabym zdrowiu, przemęczonych, czy narażonych na długotrwałe działanie stresu.

Zapobieganie infekcjom pochwy

W profilaktyce infekcji pochwy kluczową rolę odgrywa odpowiednia higiena, przede wszystkim dotycząca intymnej części ciała. Należy do niej codzienne podmywanie się, najlepiej pod bieżącą wodą, stosując odpowiednie żele do higieny intymnej. Posiadają one odpowiednie pH i nie wywołują uczuleń ani podrażnień delikatnej skóry warg sromowych. Należy używać miękkiego i delikatnego ręcznika (przeznaczonego wyłącznie do higieny intymnej) oraz luźnej i przewiewnej bielizny osobistej (najlepiej bawełnianej). Jest to niezwykle istotne, ponieważ każde podrażnienie, czy uszkodzenie nabłonka stanowi otwartą drogę dla drobnoustrojów chorobotwórczych. Podczas wycierania się należy zawsze zachować kierunek – od przodu, do tyłu, nigdy odwrotnie, aby uniknąć przenoszenia szkodliwych mikrobów z odbytu. Warto ponadto unikać przygodnych partnerów, a po każdym zbliżeniu fizycznym powinno się dokładnie umyć okolice intymne. Jeśli pojawi się dyskomfort, pieczenie, swędzenie lub upławy, zaleca się stosowanie specjalnych, łagodzących żeli i maści oraz zastosowanie globulek z probiotykiem ginekologicznym. Naturalna flora bakteryjna pochwy zawiera przede wszystkim szczepy z rodziny Lactobacillus. Jeśli równowaga mikroflory zostanie zaburzona, szybko dochodzi nadmiernego rozwoju mikroorganizmów chorobotwórczych, co wywołuje infekcję. Jeśli po zastosowaniu odpowiedniego probiotyku dolegliwości nie ustąpią w krótkim czasie, należy jak najszybciej udać się do lekarza. Nieraz ból pochwy pojawia się na skutek jej niedostatecznego nawilżenia. Zdarza się to często w okresie menopauzy na skutek zmian hormonalnych, zachodzących w organizmie kobiety. Aby złagodzić ból, szczególnie podczas stosunku, można stosować żele nawilżające, dostępne w aptekach oraz drogeriach bez recepty.

Niezależnie od przyczyny, która powoduje ból pochwy, zawsze warto zastosować probiotyki ginekologiczne, szczególnie przy nawracających infekcjach pochwy i sromu oraz w menopauzie. Lekarze zalecają również stosowanie tych preparatów po kąpieli w basenie, czy pobycie w hotelu. Zasada „lepiej zapobiegać, niż leczyć”, jest zawsze aktualna.